Ο π. Σάββας Κυράζογλου, έγινε γνωστός μέσα από τραγούδια που τον τελευταίο καιρό έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο, τραγούδια με θέμα τα παιδιά όλου του κόσμου, που βιώνουν τον πόνο σε όλες τις εκφάνσεις του, σε αυτήν την τρυφερή ηλικία.
Παιδιά που δεν ονειρεύονται και δεν χαμογελούν, όχι γιατί δεν το θέλουν τα ίδια, αλλά γιατί κάποιοι άλλοι δεν τους το επιτρέπουν.
Ο π. Σάββας, με τον δικό του τρόπο διαμαρτύρεται απέναντι σε ότι κάνει τα παιδιά να δακρύζουν, οπότε μέσα στην θεματολογία των τραγουδιών του αποφάσισε να εντάξει και το μεγάλο θέμα του ρατσισμού.
Μέσα από το πρόσωπο του μόλις τριών ετών Άγγελου το προσαρμόζει στα πρόσωπα των παιδιών που εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους λόγω των συνθηκών και μαζί με άλλους λαθρομετανάστες επιβιβάζονται σε μια βάρκα που τελικά είναι αμφίβολο αν θα τα σώσει από τον θάνατο… Παιδιά που δεν καταλαβαίνουν για πιο λόγο είναι κυνηγημένα , παιδιά που δεν μπορούν να αντιληφθούν πως υπάρχουν άλλα παιδιά στην ηλικία τους, που ζουν ευτυχισμένα, πλάσματα διαφορετικά μιας άλλης κοινωνίας ανθρώπων, παιδιά ενός άλλου ανώτερου Θεού….
Το νέο του τραγούδι, μιλά για χρώματα! Χρώματα διαφορετικά που η αγάπη δε γνωρίζει και που παρ' όλα αυτά επιφέρουν την κοινωνική διάκριση.
Σε έναν πολιτισμό που δεν αντέχει την διαφορετικότητα στο πρόσωπο η και στη ζωή του άλλου, ο παπά Σάββας έρχεται να υπενθυμίσει με έναν ξεχωριστό τρόπο αυτό που ο Απόστολος Παύλος διακήρυξε έμμεσα από την προς Γαλάτας επιστολή του, πριν από είκοσι αιώνες και που ποτέ δεν έπαψε ποτέ να ισχύει, ότι:
"οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ• πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ"
Με ένα ακόμα οπτικοποιημένο τραγούδι του λοιπόν, που φέρει τον τίτλο «Χρώματα η αγάπη δε γνωρίζει» ο παπά Σάββας μας μιλά για τα παιδιά, μέσα από το "μάτι" της V-Productions και σε σκηνοθεσία του Στέλιου Πολυχρονίδη του νεαρού και πλέον κοντινού συνεργάτη του στο αξιόλογο αυτό έργο του.
Κάθε φορά που μας εκπλήσσει με αυτό τον ευχάριστο τρόπο, εύχεται πάντοτε τα τραγούδια του να προβληματίσουν γιατί τελικά, ο προβληματισμός μπορεί να φέρει την ανατροπή των δεδομένων!
Ας ελπίσουμε λοιπόν πως θα συμβεί, γιατί όπως όλοι γνωρίζουμε, η ελπίδα πεθαίνει …. πάντοτε τελευταία….
Χρώματα η αγάπη δε γνωρίζει
Ανησυχώ τις νύχτες δε κοιμάμαι
ψάχνω να βρω στιγμές να μη πονάνε
να κρατηθώ
ανησυχώ τις σκέψεις μου φοβάμαι
αιμορραγώ οι πληγές μου με κρατάνε
ζωντανό
Μη στεναχωριέσαι εγώ σ' αγαπώ
τι κι αν σ' άλλη γλώσσα θα σου το πω
θα είμαι στο πλευρό σου όσο θα ζω
τη πιο γλυκιά αγκαλιά για σένα κρατώ
Χρώματα η αγάπη δε γνωρίζει
το χρώμα σου απόψε έχω κι εγώ
για όσο ακόμη η γη αυτή γυρίζει
αστέρι μου θα σ' έχω και ουρανό
χρώματα η αγάπη δε γνωρίζει
το χρώμα σου απόψε είναι μοναδικό
η απόσταση μπορεί να μας χωρίζει
μα αισθάνομαι ότι είμαι τ' άλλο σου μισό
ένα εσύ κι εγώ
Ανησυχώ τα όνειρά μου πνίγω
μ΄ ένα λυγμό και πάλι καταλήγω
να προσπαθώ
ανησυχώ τα βλέφαρά μου κλείνω
να θυμηθώ μα αν λίγο επιμείνω
θα χαθώ
Πηγή: romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου